Recensie // De gevallen koning

De gevallen Koning

Jude is erin geslaagd om Cardan, de koning van Elfhame, aan haar wil te onderwerpen. Voor een jaar en een dag is hij slechts een marionet, terwijl Jude over zijn koninkrijk heerst. Meer dan ooit moet ze het hoofd bieden aan hofintriges, wisselende bondgenootschappen en aan de slinkse Cardan, die tot alles in staat is om zijn macht terug te krijgen. Dan slaat het verraad toe, dichterbij dan Jude had kunnen vermoeden. Als ze zichzelf en haar familie in leven wil houden, zal ze de verrader moeten ontmaskeren en haar gevoelens voor Cardan in bedwang moeten houden. Terwijl Jude al haar sluwheid inzet om te overleven, tikken haar dagen op de troon onverbiddelijk voorbij.

                                                         Personages en het verhaal:

Wat me gelijk opviel is dat ik er even in moest komen, het was een lange tijd geleden sinds ik deel 1 las, en ik merkte dat ik moeite had met alle namen, ik heb dan ook even moeten spieken in deel 1 om dingen weer duidelijk te krijgen. Dit boek is eigenlijk op te delen in 2 delen. Het eerste deel bestaat voornamelijk uit namen, politieke spelletjes en meer dingen waar je echt even je aandacht bij moest houden, dit eerste deel las dan ook niet goed weg, en was voor mij geen goede inleiding, was het nood zakelijk? Ja dat wel, het werd er in het tweede deel wel duidelijker van. 

Recensie // A crown of Echoes

A crown of Echoes 

Queen Merrin might be the least queenly queen in all the realms. After all, queens don't typically sneak out at night to drink with their guards. When her best friend and neighboring queen, Beau, goes missing, Merrin won't leave rescue to the knights. She sets out from the civilized world and into the wilds to retrieve her lost friend, but with ancient hexes, stolen power, and a mountain of giants' bones, Merrin stumbles into something much greater than a simple rescue mission. Get ready for a swoony whirlwind of dark magic and forbidden romance, as Merrin finds strength in the whispers of the forest and comfort in the arms of a guard with tantalizing abilities.

Characters:

So first of before I start writing this review, can we just wait a moment to take a look at this beautifull cover. I love the vibe it's giving me and it does gave away the vibe of the story it selve. So back to the review, let me start by saying that I absolutely loved the characters in this book. We meet both queens in the beginning of the book, and the difference between them are beautifully discribed. 

Leesvlog #1 Hoe was mijn leesweek?

 Leesvlog #1

Dit is een nieuw concept waar ik dit jaar mee ga beginnen. Ik ga jullie op de hoogte houden van mijn leesweken, door zogenaamde vlogs. Maar aller eerst een heel erg gelukkig nieuwjaar nog gewenst! Wat kan je verwachten in deze wekelijkse column? Mijn leeservaringen, persoonlijke updates, mijn leesdoelen en als slot hou ik jullie op de hoogte van mijn dagelijkse doen en laten. Ik kijk er erg naar uit om jullie mee te nemen in mijn leesweken en ik hoop dat jullie net zo enthousiast hierover zijn als wat ik ben! 

Maandag 4 januari 2021

Daar gaan we het begin van de leesvlog voor de aller eerste week van 2021. Helaas eentje die anders begint dan gehoopt. Normaal ben ik maandag en dinsdag op stage, maar zoals velen weten gaat dit nu helaas niet door. Ik mis het lesgeven nu al en had me erop verheugd de leerlingen weer te zien, maar we zullen nog even moeten wachten. Daarom was het tijd voor andere dingen, namelijk; bookopoly spelen voor mijn januari tbr, huiswerk maken want alle deadlines komen eraan en natuurlijk niet te vergeten lezen. Dit was een goede lees dag ik las namelijk 108 bladzijden van een nieuwe Engelse fantasie genaamd A crown of Echoes. Ik hoop deze gauw uit te lezen het is namelijk deel van een blogtour waarvoor mijn recensie 12 januari online komt. Dit was het voor vandaag ik zie jullie morgen weer!

Recensie // Kartonnen sterren

 Kartonnen sterren 

Bij de terugkeer van Livs vader uit Amerika wordt haar leven volledig omgegooid. Hij is immers niet langer meer de man waar ze altijd naar opkeek, waardoor hun vader-dochter relatie compleet de mist in gaat. Een normaal onbezorgd tienerleven lijkt niet voor haar bestemd te zijn, tot ze Jasper ontmoet. Jasper, die haar hart op korte tijd verovert. Hij laat haar wegdromen onder een hemel van sterren. Maar niet alle sterren schitteren als kristal. Sommigen zijn zo hard als karton

Personages:

Liv is een meisje dat we allemaal wel kennen, als je naar de persoonlijkheid kijkt en naar de manier waarop ze denkt, ze kan namelijk zo je buurmeisje zijn. Dit zorgt ervoor dat je algauw een band voelt met haar en je ook kan inleven in haar situatie. De karakterontwikkeling is geweldig bij haar, je merkt dat aan het einde van het verhaal ze een heel ander meisje is dan in het begin, niet meer zo onzeker en een stuk wijzer en ouder.

Recensie // Een vloek zo eenzaam

 Een vloek zo eenzaam 

Prins Rhen is vervloekt: hij beleeft de herfst van zijn achttiende levensjaar telkens opnieuw. In het begin maakte hij zich niet veel zorgen want het leek gemakkelijk de vloek op te heffen: deze zou verbroken worden als er een meisje verliefd op hem werd. Maar dat was voordat hij merkte dat hij aan het eind van iedere herfst veranderde in een bloeddorstig monster dat alles en iedereen om zich heen verscheurde, inclusief zijn familie. Na 327 herfsten is hij alle hoop verloren. Totdat de onschuldige Harper Lacy zijn wereld in wordt gezogen.

                                                                Personages:

In een woord; GEWELDIG! Ik heb genoten van elk personage in dit boek. Laat ik beginnen met Rhen, vanaf pagina 1 was ik verliefd. Hij is goed uitgewerkt, en je snapt waar zijn daden vandaan komen. Medelijden heb je niet zo snel, maar begrip wel. Rhen is op zo een manier neer gezet dat je de persoonlijke groei heel mooi meeleest. Harper is mijn favoriet van dit hele verhaal. Zij is een verfrissing in Sinteldaal, en is anders dan de andere meisjes. Ze brengt veranderingen aan die Rhen niet ziet aankomen, en juist omdat ze onvoorspelbaar is maar wel heel sociaal en meelevend, is zij een goed tegen karakter voor Rhen. De dynamiek tussen die twee is intens en spannend, maar wordt wel op een heel rustige manier geïntroduceerd. Hierdoor blijft het ook aangenaam om over te lezen. Grey is iemand die me verbaasd. Hij lijkt heel meegaand met Rhen en Harper, maar ondertussen heeft hij een eigenaardig trekje. Uiteindelijk wordt bij de laatste pagina pas duidelijk waarom en hoe dat in elkaar zit, maar dat mag je zelf gaan lezen, en geloof me je staat verbaasd. De personages zijn magisch, en dat zorgt ervoor dat het fantastische karakters zijn. 

Recensie // Hallo nu

 Hallo nu

Jude gelooft niet in de liefde. Noch in magische ervaringen. Het leven is een aaneenschakeling van kleurloze dagen. Wanneer Judes moeder haar baan verliest, verhuizen ze naar een dorpje aan de kust, waar ze hun nieuwe huis moeten delen met een rare oude man. Meer dan ooit voelt Jude zich alleen en misplaatst. Tot de ongelooflijk knappe Novo opeens in het dorp verschijnt. Novo is anders, magisch. Hij is een tijdreiziger en weet maar al te goed dat ‘nu’ vergankelijk is en dat je niet te veel energie in een moment moet steken. Jude en Novo krijgen een hechte band. Maar dan gaat alles afschuwelijk mis en worden ze geconfronteerd met een onmogelijke vraag: hoeveel zijn ze bereid op te offeren voor de liefde?

Ik vergeet nooit waar ik steeds weer naar zoek ergens in dat zwarte gat van de slaap. Naar degene die me behoedt. Die ik kan behoeden. Mijn anker. Consequenties. Een doel. Ergens thuishoren. Een straat. Hier. Nu 

Recensie // Een dodelijke opleiding

 Een dodelijke opleiding 

Ik besloot dat Orion Lake moest sterven nadat hij mijn leven voor de tweede keer redde. Iedereen houdt van hem, behalve ik. Wat mij betreft houdt hij zijn opzichtige magische kunstjes voor hemzelf. Ik heb geen hulp nodig om deze school te overleven. Vergeet al die dodelijke monsters en vervloekte artefacten, ik ben waarschijnlijk het gevaarlijkste wezen dat hier rondloopt. Geef me een minuutje en ik breek hele bergketens af, vermoord miljoenen mensen. Ik zou mezelf zonder tegenspraak kunnen uitroepen tot de Koningin der Duisternis. Tenminste, dat is wat iedereen van mij verwacht. De meeste studenten hier zouden juichen als Orion mij ombrengt, net als een van de vele andere duistere wezens die uit de afvoer omhoogkruipen. Soms denk ik dat ze gewoon willen dat ik in de kwaadaardige heks verander waarvoor ze mij houden. De school zelf wil dat zeker. Maar ze krijgen niet wat ze willen. Zeker Orion Lake niet. Ik mag dan niet zijn droomvoorbeeld zijn van een held, maar ik ga deze plek levend verlaten, en ik ga geen duizenden mensen afslachten om dat doel te bereiken. Hoewel ik toch serieus overweeg om er tenminste één te vermoorden.