De verbannen koningin
Verbannen, krachteloos en nog even sterfelijk als altijd probeert Jude Duarte haar leven weer op te pakken. Als het verraad van Cardan haar één ding heeft geleerd, is het wel dat macht makkelijker te verwerven is dan vast te houden. Maar Jude is allesbehalve van plan zich gewonnen te geven. Als haar tweelingzus Taryn onverwacht op de stoep staat – in levensgevaar en met een afschuwelijk geheim – vormt zich het eerste idee voor een meesterlijk plan om alles te herwinnen wat Cardan haar heeft afgenomen. Om haar zus te redden, zal Jude opnieuw moeten doordringen tot het hof van de elfen en haar gevoelens voor Cardan onder ogen zien. Maar Elfhame is niet meer zoals ze het heeft achtergelaten. Het land balanceert op het randje van oorlog en zodra Jude een stap over de grens zet, raakt ze verstrikt in een bloederig politiek conflict. Terwijl een krachtige vloek wordt ontketend en de spanningen een hoogtepunt bereiken, moet Jude voor eens en voor altijd kiezen tussen haar ambitie en haar hart.
Wat gelijk opvalt is dat het verhaal rustig op gang komt. Waar ik vooral bang voor was, is dat dit een herhaling van deel 2 werd. Hierin stond politiek heel erg centraal en kwam in het tweede deel de boel pas echt op gang. Jude is een personage waar ik gelijk weer affectie naar voelde, je leest hoe ze zich aanpast aan de menselijke wereld. Ik voelde gelijk weer een connectie met haar en wou dan ook dat ze gauw terug naar Elfhame terug ging.