Zoeken in deze blog

vrijdag 18 september 2020

Boek recensie Verlies me. Niet

Verlies me. Niet

Na de grote cliffhanger in 'Raak me. Niet.' gaat Laura Kneidl in het tweede deel van de serie, 'Verlies me. Niet.', meteen verder met het verhaal van Sage en Luca. Sage is nooit echt gelukkig geweest, tot ze Luca leerde kennen. Door hem durft ze zich open te stellen voor het leven, én voor de liefde. Maar dan wordt ze ingehaald door haar verleden en stort haar wereld in. Ze durft Luca niet in vertrouwen te nemen en neemt steeds meer afstand van hem. Hoe kan hij ooit van haar houden als er zoveel tussen hen in staat? Maar Luca geeft niet zo snel op...

Prijs; 15,99 
Auteur; Laura Kneidl
Genre; New adult, Romance
Uitgever; Zomer en Keuning
Bladzijdes; 416
Taal; Oorspronkelijk Duits


Personages;
We duiken weer in de levens van Sage en Luca, en wat heb ik daar naar uitgekeken. Wat gelijk opvalt is dat het verhaal nu echt ingaat op de relatie tussen Sage en Luca, en niet zozeer meer om de bij personen die vielen een beetje weg en dat was jammer. Het liep een beetje vast naar mijn mening. Sage en Luca heb ik in mijn hart gesloten net als bij de andere personen en die had ik beter willen leren kennen. Dat was dan ook het enige minpuntje. Verder wordt je gelijk weer in het verhaal getrokken door de personages, je bent gelijk weer terug bij die enorme cliffhanger van deel 1. Dat personages zo een indruk hebben gemaakt waardoor je echt met ze bind is heel bijzonder en dat is met deze personen zeker gebeurd. Luca blijft veruit mijn favoriet, juist omdat hij het niet opgaf maar Sage bleef helpen dit maakt hem leuker om te lezen, want Luca werd ook in dit deel beschreven als een lief hebbende jongen met inhoud en niet alleen de rebelse kan zijn. Al met al net als deel 1 hele fijne personages die heel realistisch zijn neergezet. 

Het verhaal;
Dit zat weer heel goed in elkaar. Je hebt nergens het idee dat je iets mist of dat de volgorde niet chronologisch is. Het gaat ook zeker niet te snel, vooral richting het einde, hier wordt rustig naar toe gewerkt. Vaak zie je dat het einde wat gehaast is, maar dat is hier zeker niet het geval. Het begin vond ik heel fijn, juist omdat het gelijk doorging waar het in deel 1 stopte. Hierdoor is het net alsof je niet weg bent geweest. Het middenstuk vond ik geweldig. Ik kon niet stoppen met lezen, elke keer als ik dacht nu stop ik gebeurde er weer wat waardoor ik door moest lezen. Het midden was zeker heel interessant en heftig maar absoluut een pluspunt in het boek. Het einde stelde zeker niet teleur. Alles kwam samen en het was een mooie afsluiter waarbij je ook zeker wist dat het afgelopen was jammer genoeg. Een derde boek zou niet verkeerd zijn!

De schrijfstijl;
Ook hier is geen enkel ding op aan te merken. Het zit goed in elkaar en de schrijfstijl is heel goed, waardoor je door wilt blijven lezen. Als je eenmaal begint wil je niet stoppen. En ook hier, ondanks het heftige onderwerp, schrijft Kneidl dit op een manier waarop je heel fijn door het verhaal wordt geloodst. Je leest er vloeiend doorheen door de mooie zinnen en gemakkelijk taalgebruik. Waar de kracht in zit is toch wel het gemak waarop het geschreven is, dat maakt het voor lezers erg fijn. 

Waardering;
Het zal dan ook zeker geen verassing zijn als ik je ga vertellen dat ik dit boek *5 van de 5* sterren heb gegeven. Ik heb er intens van genoten en het in 1 ruk uitgelezen. Jammer dat er geen deel 3 is want ik ben nog niet klaar om afscheid te nemen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten