Boek recensie Helende bladeren

Helende bladeren 

De bewoners van Terram zijn opgegroeid met verhalen over de Kosmosdraak, de god van het universum. Ooit stuurde hij draken om de wereld te creëren en te beschermen. Honderden jaren geleden ging het mis en werd het portaal naar het dodenrijk geopend. Uiteindelijk wisten de draken hem weer te sluiten, maar de duisternis had flinke schade aangericht. Nu de Aardedraken bijna uitgestorven zijn, is alle hoop gevestigd op Nepheda, de laatste Aardedraak.
Eilika droomt ervan om op avontuur te gaan, de wereld te ontdekken en de draken te ontmoeten. Het blijft echter bij dromen; als meisje uit een boerendorp moet ze trouwen en een gezin stichten. Wanneer ze op een dag een aardedrakenei vindt, wordt alles anders.
Solix wordt een heilige genoemd vanwege zijn aardedrakenmagie. Zijn taak is om de laatste Aardedraak te beschermen. Hoewel hij niet in zijn eigen krachten gelooft, is hij vastbesloten om zijn taak serieus te nemen. Hij wordt flink op de proef gesteld wanneer hij merkt dat Nepheda stervende is.
Aster kan zich nauwelijks haar ouders en haar geboorteland herinneren. Haar belangrijkste regel is: laat niemand jouw magie zien en leid een normaal leven. Als ze op haar tocht een jongen ontmoet, gaat ze twijfelen. Is het wel slim om haar magie verborgen te houden?

Prijs; 17,49

Auteur; Claudia Boon

Genre; Fantasy, Young adult'

Uitgever; Owl publishing

Bladzijdes; 357

Taal; Nederlands

Personages;
Ja en hier wordt het lastig, er zijn namelijk 5 personages. Je hebt namelijk perspectieven vanuit; Cieri, Eilika, Solix, Aster en Ylva. Wat ik vooral heel lastig vond was Eilika, ze had voor mijn gevoel niet de goede leeftijd, ze was namelijk in het begin 14 jaar oud en daardoor voelde het niet ya aan. Verder was ze heel naïf en dacht ze naar mijn gevoel niet na over de gevolgen van haar acties. Dat ze iedereen zomaar binnen een paar seconden vertrouwde vond ik ook erg storend. Hierdoor heb ik geen band met haar kunnen opbouwen en dat vind ik er lastig omdat dit toch je hoofdpersoon is. Cieri is mijn favoriet in dit rijtje, juist omdat zij volwassener aanvoelde en dat mysterieuze tintje met zich meebracht waardoor je altijd denkt hmm wat zou er achter dat masker schuilen. Met haar kon ik wel makkelijk binden. Solix was voor mij een misslag. Hij werd beschreven als 17 jaar oud maar zo doet hij helemaal niet voor in gedrag, jammer want er had zoveel meer in kunnen zitten. Als je naar uitwerking kijkt kun je gerust zeggen dat Ylva en Aster de betere zijn. Aster was dan ook een tweede favoriet, en haar verhaallijn was heel interessant. Al met al goede en slechte personages, maar zeker geen slecht begin voor een debuut het zijn dan ook kleine dingen. 

Het verhaal;
Het concept is heel goed en zeker ook uniek. Laat ik maar met de deur in huis vallen, het was soms wat verwarrend. Juist omdat je zoveel karakters hebt die steeds afwisselden. Maar ook in het beschrijven van dingen zit zeker een verbeterpuntje. Soms gebeurde er zomaar iets zonder een beschrijving vooraf en dat was jammer. World building zat dan zeker wel beter in elkaar. Je hebt nog steeds niet helemaal een idee wat het nu allemaal is, maar dit gaat de goede kant op. Als je kijkt naar het begin van het verhaal, merk je dat je er zo opeens bent, en er geen goede inleiding is, die miste wel echt. De kern had veel goede punten, maar ook helaas wat minpuntjes. De runen werden voor mij te makkelijk gevonden dit had voor mij wel wat spannender gemogen, ook de gebeurtenissen gingen soms iets wat snel. Het einde ging ook snel maar was wel passend, je wordt wel nieuwsgierig naar de rest van de serie. 

De schrijfstijl;
Zoals al eerder benoemd is het voor mijn idee eerder een middle grade boek dan een ya. Juist omdat de zinnen kort waren en het taalgebruik ook zeker niet moeilijk was. Moet je dat als min zien? Nee zeker niet want als het een middle grade boek was dan paste het perfect. Hier en daar mag het wat volwassener neergezet worden zodat je ook echt de ya vibe krijgt. 

Wat wel heel tof is, zijn de hoofdstukken. Die zijn zeker niet heel lang en dat leest makkelijk weg. Dat is absoluut een pluspunt voor hoofdstuk lezers zoals mijzelf. 

Deel 2?
Ja die ga ik wel lezen, juist omdat het einde van deel 1 zo nieuwsgierig maakt. Je verwachtingen gaan wel weer opspelen en je gaat alvast speculeren over wat er zou kunnen gebeuren. Ik hoop dat voor deel 2 de schrijfstijl iets wordt aangepast en de personages iets ouder worden gemaakt en dat zou al een heel eind schelen. 

Waardering;
Het is zeker geen slecht boek laat ik dat voor op stellen, het heeft alleen verbeterpuntjes, waardoor het geheel wat mooier wordt. Het krijgt van mij dan ook *3 van de 5 sterren*