Recensie // Trust again

 Trust again 

Dawn Edwards weet één ding zeker: happy endings gebeuren alleen in films. Sinds ze haar ex op heterdaad betrapte met een ander heeft ze mannen afgezworen en concentreert ze zich op haar studie en het najagen van haar dromen. Verder is in haar leven nergens ruimte voor. En al helemaal niet voor vrouwenverslinder Spencer Cosgrove, hoe creatief zijn versierpogingen ook zijn. Maar dan ontdekt Dawn per toeval een heel nieuwe kant van Spencer, en realiseert ze zich dat achter zijn vrolijke masker een donker geheim schuilgaat.

Personages en Verhaal:

En waar begin je dan? Ik denk bij Dawn, maar eerlijk gezegd zou ik het niet weten, ik vond ze namelijk allemaal geweldig! Als ik kijk naar Dawn, dan had ik het gevoel dat dit een meisje is die ook naast je had kunnen wonen, net als bij Allie in deel 1 zijn het gewone meisjes. De personages die hier naar voren komen, ken je al van boek 1 en dat is iets wat ik niet had gedacht. Ik had namelijk gedacht dat dit deel puur en alleen over Dawn en Spencer zou gaan en dat we Kaden en Allie niet tegen zouden komen. Gelukkig was dit niet het geval. De inleiding van het boek pakte me gelijk. Het was net alsof je zo in hun wereldje stapte en van een afstandje meekeek en dit concept vond ik geweldig.

 De karakterontwikkeling van Dawn is heel goed weergeven, ze begint erg onzeker en groeit uit tot een jonge vrouw die weet wat ze wil. Om dit te mogen meemaken is heel mooi geweest. Dat is ook wat de kern zo goed maakt, je ontdekt laagje voor laagje meer over Dawn en Spencer maar ook over de andere vrienden. Spencer vond ik een geweldige tegenspeler van Dawn, allebei verschillend maar alle bij een groot verleden dat niet niks is. Dit zorgt ervoor dat ze naar elkaar toetrekken en dit is zo goed in het verhaal verwikkelt. Sawyer is daarnaast een personage dat ik nog even wil benoemen, ook zei maakt een groei mee, en die is naast het hoofdverhaal heel mooi geïntrigeerd. Ik kijk er dan ook heel erg naar uit om meer te weten te komen. Het einde was heel mooi. Je weet vanaf het begin al waar dit naartoe leid, maar de route daarheen was prachtig, en ja ik heb soms even een traantje gelaten. Ik had geen beter einde kunnen vragen. 

Schrijfstijl:

Mona is iemand die heel mooi schrijft. Het is heel luchtig ondanks sommige heftige onderwerpen, maar ze schrijft wel zo dat het mooi blijft en je ook goed snapt wat er gebeurd. Verder kan ze heel mooi situaties omschrijven waarin zich iets afspeelt, je ziet het voor je. Zoals ik al benoemde, het was alsof je vanaf de zijkant meekijkt in hun wereld, en dit is heel goed gedaan. Zit er veel verschil in dit deel en het eerste deel gezien schrijven, nee dat niet echt, maar dit stoort mij absoluut niet. Ik heb ervan genoten precies zoals het zo is neergezet, ik zou het niet anders doen. 

Conclusie:

Trust again is een boek dat precies belooft wat er op de voorkant staat, je kan het niet meer wegleggen. Ik heb hem in een ruk uitgelezen. En een van de mooie dingen aan deze boeken is dat de titel precies vertelt wat het probleem is maar ook wat je kan verwachten. Dit maakt het erg sterk. Ik kan dan ook niet anders dan hier de volle 5 sterren voor te geven. Ik kan niet wachten om deel 3 op te pakken.