Breekbaar als glas
Ashleigh Charmaine is een prinses met een hart dat niet werkt zoals het moet. Ze heeft geen magie en heeft een familie waarvan haar vader haar niet wil. Een orakel geeft Ashleigh haar uitweg. Volgens een oude voorspelling is Ashleigh bestemd om Assepoester te zijn, te trouwen met een prins en zo het koninkrijk Sevon te redden. Een klein probleem, de prins met wie ze zou moeten trouwen is niet zo geweldig als iedereen denkt. Na een klein ongeluk raken de twee in een strijd verwikkelt waar haat en liefde dicht bij elkaar liggen.
In Breekbaar als glas lezen we verder over de avonturen van Enchantia. Ditmaal is Ashleigh aan de beurt, de glasprinses. Je voelt gelijk sympathie jegens Ashleigh, haar moeder overlijd al vroeg en haar vader is een harde man die de waarde van Ashleigh niet ziet. Door deze situatie snap je al gauw waarom de titel Breekbaar als glas is, de volgende dag is voor Ashleigh nooit een zekerheid. Onze hoofdpersonages zijn aanvankelijk Saxon en Ashleigh zelf, de hoofstukken zijn dan ook altijd vanuit 1 van hun geschreven. Dit zorgt voor een goede diepgang bij de karakters, je leert ze goed kennen en leert ook hun waarden en normen, maar vooral de geschiedenis goed kennen.
Gena Showalter is een schrijfster die iets doet wat je niet vaak ziet, en dat is een proloog en inleiding schrijven die je meeslepen in de wereld van Enchantia. Net als in Koud als sneeuw, merk je dat Gena echt heeft gezorgd elk sprookje op een bepaalde manier neer te zetten zodat je er over nadenkt. Door de personages niet te linken aan iemand uit het oorspronkelijke sprookje maar de lezer dit zelf te laten ervaren, word het ook een soort mysterie en dat is een heel mooi element in de boeken.
Als we teruggaan naar de personages, merk je dat de groei van Ashleigh enorm is, ze gaat van Breekbaar als glas naar een volwassen vrouw die uitgroeit tot zoveel meer dan alleen een prinses met een slecht hart. Ashleigh laat ons zien dat je ondanks vele tegenslagen toch moedig en sterk kan zijn. Het duistere kantje van haar maakt het juist interessant. Door Saxon toe te voegen als tegen personages zorg je voor dynamiek en een vurige relatie tussen de personages. Ze zijn allebei gegroeid in hun mentale gebied en tonen aan dat je zeker kan veranderen als je, je daar toe zet.
De oude bekenden die we terugzien uit Koud als sneeuw zijn een fijne toevoeging. Ze spelen bijrollen maar zijn daarom niet extra leuk om terug te zien en om te zien wat er met hun is gebeurd en hoe het met ze gaat.
Conclusie? Breekbaar als glas is een magisch sprookje, waar schrijver Gena Showalter echt heeft gelet op details wat wereldopbouw betreft. Maar ook een sprookje neergezet heeft dat van inleiding tot slot goed in elkaar zit. Ze laat een cliffhanger achter voor het volgende deel en laat je al nadenken over het sprookje. Breekbaar als glas kan niet anders dan 5 sterren verdienen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten