De woestijndief
Taran kan stelen als de beste. Wanneer zijn laatste diefstal eindigt in een drama, wordt zijn broer Amir gekozen om deel te nemen aan het Labyrint, een magisch spel waar criminelen strijden voor vrijheid. Vastberaden om zijn broer te redden, raakt Taran verstrikt in de duistere geheimen van magie.Personages en het verhaal:
Taran en Amir zijn onze hoofdpersonages in dit verhaal. Het verhaal word ook in hun perspectieven vertelt. Terwijl Taran een meesterdief is en het juiste wil voor zijn familie, is Amir de rustige jongen. Taran is mijn favoriet, hij is heerlijk rebels maar staat wel voor zijn familie en anderen op. Zit er bij hem een echte ontwikkeling? Nee in mijn ogen niet. Heeft Amir die wel? Ja die heeft dat zeker hij groeit namelijk uit tot iemand die klaarstaat om te doen wat nodig is en voor zichzelf en andere opkomt. Hij wordt zelfverzekerder naarmate het verhaal vordert. De inleiding van het verhaal pakte mij niet gelijk. Het was interessant dat wel maar ik had niet de neiging door te lezen. Dat komt denk ik omdat nog een in reading slump zat, lag het dus echt aan het boek? Nee dat denk ik niet. Naarmate we het verhaal vorderen en bij de kern komen wil je eigenlijk door blijven lezen. Je wilt lezen wat er gebeurd. Een minpuntje en dat is ook de reden waarom dit geen 5 sterren werd. Is dat de familie van Zayd, Taran heel snel opnamen en hij heel gauw ook als familie werd gezien deze band ging voor mij te snel. De afsluitende scenes waren heel goed. Je komt achter bepaalde dingen en je wordt gelijk nieuwsgierig gemaakt naar het vervolgdeel.
Schrijfstijl:
Die is zoals we gewend zijn bij Het hart van de adelaar heel vlot en beeldend. Ik vond het vooral heel goed om te zien hoe Emmelie schrijft in een serie. Haar vorige boek was een standalone. Dit word als ik het goed heb een duologie en het was mooi om te zien dat ze ook hier de spanning er goed in wist te houden en ook actie met rust goed afwisselde. Die balans was precies goed om het boeiend te houden. Ik denk dat we veel mogen gaan verwachten van Emmelie ook bij haar komende boeken. Het genre fantasy past perfect bij haar en je merkt dat ze zich hier thuis voelt.
Conclusie:
Goede personages, waarbij een ontwikkeling bij 1 heel goed naar boven komt. Goede opbouw in het verhaal. Het enige minpuntje was echt dat de familie van Zayd, Taran zo snel opnam als eigen familie. Daarom kwam het op mij als iets te makkelijk over. Maar des al niet te min geef ik het toch 4 sterren je kan er namelijk niet om heen dat Emmelie geweldig schrijft en echt een goede wereld neerzet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten