Recensie // Er was eens... Een hart van een schurk

 Er was eens... Een hart van een schurk

Er was eens… een grote groep helden. Maar hoe zit het met de slechteriken? Laat je meevoeren naar werelden waar de doden herrijzen, Doornroosje duisterder is dan je denkt, internettrollen de mensen het leven zuur maken, het peperkoekhuisje een andere betekenis krijgt en de zee heks ook een hart heeft. 

Zielenspiegel van Miranda Peters

Evi is een tienermeisje, anders dan anderen en met een voorliefde voor begraafplaatsen. Ze heeft een speciale gave waarmee ze met de doden kan communiceren en de zielenwereld kan betreden. Het heeft lang geduurd voordat ik doorhad dat dit sneeuwwitje was. Eigenlijk tot aan de laatste twee. Dit vond ik heel gaaf, zo blijft de verassing erin zitten. Evi is een personage dat net als Fiona haar eigen karakter heeft en hier ook een sterke mening heeft. Het verhaal zelf was op zich goed. De inleiding en de kern waren voor mij een beetje hetzelfde en dat was jammer. Het zijn korte verhalen dus een goede opbouw kun je niet verwachten. Dat betekend niet, dat de inleiding niet beter had gekund. Het verhaal begon zo ergens en dat was jammer. Als ik naar de schrijfstijl kijk, is die prima maar niet heel nieuw of herkenbaar. Beeldend is een woord dat hier niet bij past en dat had van mij wel gemogen. Sprookjes wil ik immers voor me zien maar dat is een persoonlijke kwestie. Verder een prima kort verhaal dat ik 3 sterren geef.

Meerminhart van Cathinca van Sprundel

Wat heb ik genoten van dit verhaal! Oreana is een geweldig hoofdpersonage waar velen zich in gaan herkennen. Mijn gokje voor het sprookje? Ik denk de kleine zeemeermin, maar wie Oreana precies is in het verhaal dat kon ik er niet goed uithalen. Dat gaf ook niet, het was een goed verhaal die op zich zelf staat. De inleiding is gelijk goed, ik werd in de wereld gezogen en was gelijk nieuwsgierig hoe het ging aflopen. Ondanks dat het maar rond de 40 pagina's is, gaf het wel heel veel. Je leert over keuzes maken, vriendschappen en natuurrampen. De schrijfstijl vond ik ook al fijner. Ik kon het meer voor me zien maar kon me ook beter inleven in de personages en de gebeurtenissen. Dit is is voor mij wel een van de favorieten. Ik geef het dan ook 4 sterren.

Nocturna van Sandra J. Paul

Deze vond ik dan weer wat minder. Ik heb wel al in de gaten dat dit een boek is met verhalen die je af pakken zoals de vorige of juist niet zoals deze. Doornroosje in een duister jasje dat is wat dit is, en het concept is heel goed. Ik vond hem alleen niet heel interessant. Er gebeurde te weinig. Dat is jammer want potentie heeft het zeker. Nocturna is ook hier weer een meisje waarin je, je gaat herkennen. Melinda daarentegen was een verrassing. De plottwist die in het verhaal zit zag ik niet aankomen en dat was een heel groot pluspunt. Het schrijfwerk was goed maar sprong er voor mij niet uit helaas. Wel een compliment naar Sandra want het concept is origineel, ik had het alleen graag in een langer boek gezien en niet in een kort verhaal dan kwam het beter tot zijn recht denk ik. Des al niet te min geef ik het wel 3 sterren. 

Moerasmeisje van Marijke F. Jansen

Ook deze wordt een van mijn favorieten. Een sterk verhaal en zeker met in de korte periode dat je het leest. Naia woont in een klein dorp samen met haar moeder. Haar moeder is besmet met een virus, niet veel later komen haar halfzusje en broertje onverwacht op de stoep. Het is al gauw duidelijk dat dit om Hans en Grietje gaat, alleen is dit sprookje duisterder dan dat we het kennen. Het enige nadeel was de benoeming van het virus. Ik snap dat het relevant was, maar je ziet het al zoveel in de wereld en ik vond het jammer dat het ook nog eens in boeken moet worden genoemd. Dat doet niet weg dat dit sterk is geschreven met een beeldende en sterke kracht. Ook dit einde had een twist die ik niet zag aankomen en een die mij de kriebels gaf. 4 sterren is daarom ook wat ik dit verhaal geef!

Niemand weet, niemand weet van Suzanne Peters 

Helaas wist deze mij niet te pakken. Het verhaal van Repelsteeltje is er een die mij niet aanspreekt of interessant leek. Ik hoopte dat hierdoor te kunnen veranderen. Helaas is dat niet gebeurd. Het verhaal is goed geschreven, met sterke onderwerpen en een goed concept. Maar daarbuiten voelde ik geen connectie met Damian en Zoë en dat maakte ook dat het niet lekker weg las. Is het een slecht verhaal? Nee dat zeker niet, maar het was er gewoon niet een voor mij. 

Conclusie:

Ik ben er wel achter gekomen dat korte verhalen niet iets voor mij zijn. Ik lees liever een verhaal in 1 stuk door dan vijf korte, waar voor mij dan toch de opbouw en spanning mist. Meerminhart en Moerasmeisje waren zeker mijn favoriet. Ik geef dit boek in zijn geheel een gemiddelde van 3 sterren. Ik ga denk ik niet nog eens dit soort boeken lezen, voor deze keer was het leuk, maar het is gewoon niet mijn ding. Tot de volgende keer!

Groetjes Danique