Als doden spreken
Aprils leven is een rommeltje. Ze is gevlucht omdat ze haar gave niet onder controle heeft en bang is om haar vrienden te doden, en als ze de mensen van wie ze houdt niet wil verliezen, moet ze hen de waarheid over zichzelf vertellen. Dan is er nog een journaliste, Annie Hemmings, die heeft ontdekt dat April geen mens is en dat wil ze met de hele wereld delen. Om meer bewijs te vinden, brengt Annie een vriendin van April in gevaar. April moet haar gave gebruiken om enkele moordenaars tegen te houden, maar dreigt zichzelf daardoor te verliezen. Gelukkig krijgt ze deze keer ook hulp van enkele machtige vrienden, onder wie Sekhmet, de Godin van ziekte en verderf.
Personages en het verhaal:
Laat ik aller eerst zeggen dat ik alweer verliefd ben op de cover maar ook op het binnenwerk. Hamley books voegt altijd speciale schutbladen toe en die zijn geweldig. Ze voegen zoveel toe aan het verhaal. Maar goed genoeg over de art en nu over op het verhaal. Wat gelijk opvalt is dat je verder gaat waar het de vorige keer is gebleven. April heeft terr gered en schuilt nu voor haar vrienden en familie omdat ze bang is voor haar krachten. De inleiding pakte mij wel gelijk meer, je werd mee terug gezogen en dit beviel heel goed. April is een personage dat mij heel erg aanspreekt ze is lekker eigenwijs en heel stoer. Laat ik vooral al gelijk zeggen dat ik deel 1 van de serie beter vond. Dat betekend niet dat deze minder is, het verhaal sprak me alleen minder aan. De kern van deel 1 zat meer spanning in en er gebeurde naar mijn mening meer. Dat miste ik nu heel erg. Wat wel heel fijn is, is dat je nieuwe karakters krijgt zoals Sekhmet, dit voegde heel veel toe en was ook een juist karakter om tegenover April te zetten. Ze versterkten elkaar en dat was mooi om te lezen. Ik miste alleen de spanning van de vorige keer. Daarin zat echt een gevaar, en die is er nu ook, maar ik heb het idee dat hij minder is waardoor de spanning eraf ging. Ik bleef echter wel doorlezen omdat het toch wel intrigeerde op de een of andere manier. Het einde was prima, alleen niet heel speciaal voor mij. Het is goed dat April niet meer voor problemen wegloopt en dit toont een ontwikkeling aan. Voor de rest van het verhaal was het voor mij voorspelbaar maar dit zorgde er niet voor dat het plezier weg ging, die was er absoluut gedurende het hele verhaal.
Schrijfstijl:
Het is heel mooi geschreven maar vooral heel rustig, dit kan ik niet echt uitleggen maar zo voelt het gewoon als je dit boek leest, je kan er lekker bij zitten en hoeft er niet veel bij na te denken want dat doet het verhaal al voor zichzelf. Wat Mel nog altijd goed doet is de emoties beschrijven van de personages, maar ook de omgevingen zijn weer goed gedaan. Mel heeft van nature een vlotte stijl waardoor je door het boek heen vliegt en dit is heel prettig.
Conclusie:
Een goed verhaal, maar niet zo sterk als het eerste deel. Er zaten goede personages in die elkaar versterkten. Maar daar waar je in deel 1 verrast werd door alle nieuwe wezens en de wereld was het wauw effect er helaas af. Dat doet niks aan het feit dat het sterk is geschreven en zeker weer veel potentie heeft voor het derde deel. Ik geef het boek voor nu 3 sterren ik ga zeker deel 3 lezen om te zien wat voor avonturen we daar tegen komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten