Boek recensie Van slag

Van slag 

Door een blessure valt Evi’s schooljaar in het water. Ze besluit tijdelijk in het lokale zwembad te gaan werken, waar ze een sexy waterpolospeler ontmoet - en de aantrekkingskracht tussen hen lijkt wederzijds. Ze begrijpt dan ook niet waarom Mick haar zo op afstand houdt... Steven klikte de melding aan waarin hij was getagd in een bericht. Van de eerste foto ging zijn hart als een razende tekeer. Daar stond hij. De selfie die Christina van hen had gemaakt. Hij met een scheve grijns en een wazige blik in zijn ogen. Zij zwoel en sexy, zoals hij haar zich herinnerde. De tweede foto was er eentje van Christina's bed en de grote hoeveelheid bloed op het hoeslaken en het kussen. In het licht leek het nog gruwelijker dan de vorige avond. Wat een geweldige nacht had moeten zijn, eindigt voor Steven in een nachtmerrie. Voor hij er erg in heeft, wordt hij op Facebook valselijk beschuldigd van verkrachting. De macht van social media is groot en al snel is hij een paria in eigen stad. Hoe kan hij zijn leven herpakken? Twee mensen die worstelen met pijn die ze liever niet laten zien. Twee levens die op onverwachte wijze met elkaar in aanraking komen.

Personages:

Deze is lastig. De personages beleven beiden iets traumatisch, elk op hun eigen manier, en ook zeker niet op het zelfde punt. Laten we eerst naar Evi kijken. Een spontane en sportieve meid die van het leven houd, tot ze een flinke blessure krijgt waardoor ze moet stoppen met school en een bijbaantje vind in het zwembad. Haar emoties blijven vlak, en dit moet je lezen als vertrouwd, ze heeft geen emoties die echt alle kanten opgaan of heel uitgesproken zijn. Evi is wel een grote schakel in het verhaal, maar ik kon me niet binden aan haar omdat daar de introductie niet genoeg voor was. Steven was al meer uitgediept, en die leer je ook meer kennen. Daardoor lijken die verhaallijnen niet bij elkaar te passen. Steven is prima uitgewerkt en zijn emoties zijn prima beschreven. Hij maakt een mooie persoonlijke ontwikkeling mee en daar voelde je echt wat hij mee had gemaakt. Wat naar mijn mening wel miste is het stukje dat ook Christina beschrijft, je leert haar kennen via Steven, maar ze is een schakel personage in dit verhaal en is dus heel belangrijk. Het mooiste zou zijn geweest als er ook vanuit haar perspectief was geschreven, maar hey dat is mijn mening mij leek het in ieder geval interessant. 

Het verhaal:

Het verhaal zelf is heel actueel. Maar doordat er aandacht miste naar de achtergronden van de personages en de personages zelf miste er iets. De inleiding zat wel goed in elkaar, het begon gelijk met het verhaal en het probleem. De kern was prima maar niet heel speciaal naar mijn idee, het was voor mij niet een verhaal wat me lang gaat bijblijven en dat is jammer want de opzet was zeker goed. Het einde was dan wel weer heel mooi, alles kwam bij elkaar en de persoonlijke ontwikkelingen kwamen heel goed naar boven en dat maakte dat het allemaal heel mooi afsloot. Waar het mis ging, was gewoon dat het verhaal te kort was om echte de diepte in te gaan, bijvoorbeeld de vriendschap tussen Steven en Paul had meer uitgediept kunnen worden, door de lengte van het verhaal is daar gewoon geen ruimte voor.

De schrijfstijl:

Hier was niks mis mee. Het wisselde wel heel erg tussen de perspectieven. De pov van Steven was heel goed beschreven en ging ook meer de diepte in. Maar bij Evi miste dat, zij was wat meer op de achtergrond aanwezig, en dat was jammer. Dat gezegd hebbende heeft Suzanne wel een hele fijne manier van schrijven Het is vlot en passend bij het genre en de gebeurtenissen die er plaatsvinden in het boek. 

Waardering:

Het moment van de waarheid. Ik gaf het boek 3 sterren. Het was goed en actueel. De personages soms wat oppervlakkig maar bij Steven ging het verder de diepte in. Vooral omdat het onderwerp zo actueel is vind ik dit een prima boek en is het fijn dat ook over dit soort onderwerpen word geschreven zodat we het niet vergeten.