Recensie // Draco

Draco

Ieder jaar worden de Internationale Drakendagen gehouden, het meest befaamde toernooi van de Verenigde Drakenlanden. Ook Rowan en haar Zwarte draak Gideon schrijven zich in voor deze spannende wedstrijd. Maar dan gebeurt er een vreselijk ongeluk. De Verenigde Drakenlanden staan volledig op hun kop. Rowan blijft gebroken en alleen achter. Zal het haar lukken om haar trauma te overwinnen? Of zorgt haar verdriet ervoor dat de eeuwige vrede van de Drakenlanden tot een einde komt?

Personages en het verhaal:

Het verhaal komt gelijk goed opgang. Je maakt in de eerste paar bladzijdes al kennis met Rowan en haar vader maar ook met draak Gideon. Dit maakt dat je gelijk in het verhaal gezogen wordt, je eerste honderd bladzijdes waren dan ook gauw gelezen. Rowan is een avontuurlijk meisje dat graag wil meedoen aan de drakendagen. Gideon vind dit nog geen goed plan maar wordt toch overgehaald. Tijdens deze dagen gebeurd er een verschrikkelijk ongeluk en vanaf hier neemt het verhaal een andere slag. De vader van Rowan vond ik in het begin een sympathieke man, maar na het ongeluk veranderde zijn gedrag drastisch. Dit vond ik jammer want ik snapte de reactie maar hij werd erg onsympathiek en ik vond de reacties soms wel heel overdreven. De kern van het verhaal heeft een fantastische boodschap, hoe erg alles ook word, je komt er altijd weer bovenop als je meer doorzet is er een die ik eruit haalde. Het verhaal zelf was voorspellend maar dit maakte het leesplezier niet minder. Je ziet Rowan transformeren en dit was erg gaaf om mee te maken. Samen met Maikel en Draco komt ze er weer boven op. Het mooiste stuk vond ik het einde. De regels worden anders waardoor de situatie van deze wereld ook weer even naar voren gehaald. Het maakt niet uit hoe je eruit ziet en wie je bent, je hoort overal thuis. 

Schrijfstijl:

Hier moet een compliment worden gemaakt. De boodschap die hierin is gestopt is zo goed verwoord. Ik wil dan ook graag nog even terugkijken naar de inleiding. Hoe het begin van de draken werd beschreven, ik zat gelijk in het verhaal en het liet me niet meer los omdat ik wou weten wat er verder gebeurde. Rani heeft een levende stijl waar je heel vlot doorleest. Kinderen gaan dit een geweldig verhaal vinden. Wat mij opviel is dat dit een verhaal is dat ik nog nooit had gezien en wat groep 7/8 fantastisch gaan vinden, vooral ook omdat hij niet al te dik is. Verder heeft Rani een beeldende stijl, ik zag de draken al helemaal voor me. Ook hou de technologie van tegenwoordig hierin verwerkt zit was erg gaaf gedaan.

Conclusie:

Fijne hoofdpersonages, geweldige boodschappen die erin verwerkt zitten. Maar bovenal een geweldig verhaal dat geweldig is geschreven op een manier die kinderen zeker gaat aanspreken. Ik geef het boek een dikke 4 sterren dit heeft er puur mee te maken dat ik de vader te vond op sommige momenten en dit zwakte het plezier soms wat af. Ik kijk uit naar meer werk van Rani!